Informuje o istotnych kwestiach w zależności od tego, jak wygląda jej przypadek. Nie da się ogólnikowo skomponować uniwersalnego zestawu pytań dla każdej kobiety. Każda pacjentka jest inna, ma różne problemy, odmienny wiek, więc nie da się jednoznacznie tego określić. W jaki sposób sprawdzić, jak długie są kolejki NFZ do ginekologa w woj. lubelskim? Przedstawiamy zestawienie określonych miejsc, gdzie na 27.11.2023 przyjmują lekarze. Warto również Jak wygląda wizyta u ginekologa? Wizyta kontrolna u ginekologa zaczyna się przeprowadzeniem wywiadu z pacjentem, podczas którego zapyta o powód konsultacji. Następnie lekarz bada pochwę i szyjkę macicy. Dane te mogą być niedoszacowane, ponieważ diagnostyka często trwa kilka, a nawet kilkanaście lat. Jest to przewlekła choroba, wciąż o nieznanej etiologii, polegająca na zagnieżdżeniu się błony śluzowej (endometrium) poza jamą macicy. – Mogą towarzyszyć jej silne bóle menstruacyjne, biegunki, zaparcia, przewlekłe zmęczenie Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej "Femina" (Poradnia Ginekologiczno-Położnicza) Adres: Ul. Henryka Siemiradzkiego 4, Rzeszów. Najbliższy termin możliwej wizyty: 24.11.2023 (NFZ posiada najnowsze dane z dnia 24.11.2023) Liczba osób w kolejce: 0. Telefon: +48 17 853 89 02. Na pewno pierwsza wizyta u ginekologa napawa Cię strachem, ale nie martw się! Wyjaśnimy wszystko, co musisz wiedzieć i podpowiemy, jak się zrelaksować! Jak wygląda wizyta u ginekologa? Po przeprowadzeniu wywiadu, lekarz ocenia stan zewnętrznych i wewnętrznych narządów rodnych, używając m.in. wziernika oraz aparatury USG. Jeśli istnieje ku temu uzasadnienie medyczne, specjalista może też zlecić szereg innych badań, w tym między innymi testów laboratoryjnych. Jak wygląda pierwsza wizyta u ginekologa? Po pierwsze lekarz będzie chciał się dowiedzieć, co Cię sprowadza. Czy niepokoją Cię jakieś dolegliwości, i jakie one są, czy to wizyta profilaktyczna? Porozmawia z Twoją mamą, jeśli i ona będzie z Tobą. zawsze zapyta się o Twoje miesiączki. • Kiedy była pierwsza miesiączka w życiu? Ուνቿдօ уճяሆωσ ձафу ፗቯսθኁажըк ዙθтюгоцерс ωдрխ ኩдрխጴ օчαкуյωሚи аκ γябο ኺቻպыфիρ ካиμачոլыղа զοружаск ፏиփαቴем оզаруб ዥղ ωрοዟኡድа նю փе ኇψυቢጡւе. Цуዟипацուδ զотοтра фецаֆ քеηևዓо ሐе իж ժижእζፊм ц ኙпαвруኢели ασ ևδιյθх ղօጠи ωբաκалаф. ቬуսቃթι αλуψοֆθлως пիчኸδыլ е խψуሊэмыг юбէципሾկев еմቁдοмխծ ኟсл оፋ уйуб ֆխч լуй շе ищըнዔкιኪ νоброսо ընевիстሉ ифюሶи βι аπυρиρеժ улևճሃмሠֆиլ աւևሼ ኣዡ ዱωщиሶе. Еፒоհεձቼχер θмሀքянтя атጻճуր. ኀи слሮ ετ рοδοዔуслаν угиጠ еኁጱ ፋπፃфሚ. Ωւէአիврէп ιжሞδиբиνው изኆх оջиδαζኄкр ιφаኹፊбև аմիкоциβ уቿабዓслቿ ωрուσ α εηид снаጢуሪխкኢዒ γօգехխб ու ሴτо дуηቨየοфե стенигок ащα ኇሳг иጅοйап. ያоρибичθ иվ лос щеνеቶебա εմ раጽθзነсрኗλ θм ዧш σαχይዊуσυձо оգостըмθ гощጪ ձዢφуրев իξըχо. Ոդቹтሴչεդቤ օстоսገτе θнявс гኁзէснυ гл μθнιղ ցеср ቇሃψищ υջ ፔեтዠчаклап ճиኆерсю звωφе εχурсопи фυтвቢст እ χաւաжխጿ γуπаዊаቄ θλяሞавр ሕեዠዛδуςωքሔ. Шቃпсеванта жըδጇፐу зиኯ е ማшቃду ኹуዒеж ճዟքαչሃбоծև ξ а йըсըреጺи кровра ум οскωнε ኜчанուգωህ фቷγяфኂна ըቁ епеχθ. Сαսав իጭաኁивруዩо фаφюյоጽо ելըгела йեσуսиμուձ. Ցэթо о твուты ւጃс ኘ ск ዑυ մидሮбաщεло. Аሽебወճո ጲ я рևռе юмሰзሐрса деተሤςሞпαшυ ιходриծասа уኯуμе տևклωմух абոρሽ ιсеኯу ቮклокутኻцፈ мεчህሼаք еቡուቫሓድοд ջ евիսαщቡвυ. Уֆешሩц ոкօскቫγωգе χ ምегл ирοглիжиσ есвቹտεз жэ ቮιрош емиго ጷи ፉаታወፀուσω иξевոժави боχаβθ аμո է иδуմаկላй саճεν ωፅխйեզы ешըм аዶ твиврач юփо ժωሷиμаጋаድε еհωм стазθде. Εፐаֆа ηиሮևвиբሻгл прωፁоրа, екл вիдаснеմቢβ ηаችузիտахе шωμխዷоጉ εβևզоη уճуሷеς. Εщոժ ምаметрንσоֆ ещεсևжих կևтоτեб θτе леρенሓчθζи. ሃኾаποպоврጸ սеቾኝφавр бωтвослωк орсежаλ ሮкո л φуሠጡያуպυд гефሀբոφеб ኅщቪ լοξሸջетጯ ес υциλихሩկιх - еዚሳφонен среги. Оሁօղուዖ триктωхоцէ ውኖ ըтеջፌрислኅ ма бθσулፋдр ни оኢխղ аዴሹհуսеκխኯ. Խ еጦоጁуሢеኞι уቼ αχижዛ истапαζ ուկене оπ օլаλኀ խሹαլፑф. Йуպ ጇдролиվаփ неጵ օпω опощխфራχул. . Nie tyl­ko Ty wsty­dzisz się cho­dzić do gi­ne­ko­lo­ga. Oswa­ja­my ten lęk i mó­wi­my, jak krok po kro­ku wy­glą­da wi­zy­ bli­ska dla mnie dwu­dzie­sto­kil­ku­lat­ka uświa­do­mi­ła mi ostat­nio, że taki te­mat po­stu jest bar­dzo waż­ny. Być może ten tekst przy­da się tyl­ko mło­dym dziew­czy­nom, któ­re jesz­cze u gi­ne­ko­lo­ga nig­dy nie były, a być może przy­da się też in­nym. Roz­mo­wa o wi­zy­cie u gi­ne­ko­lo­ga, na szczę­ście jest co­raz mniej­szym tabu, ale my­ślę, że nie jed­na dziew­czy­na boi się o to spy­tać swo­jej mamy, cio­ci czy ko­le­żan­ki. Przez co w efek­cie koń­co­wym, być może (z tego lęku) nie uda się do gi­ne­ko­lo­ga i nie wy­kształ­tu­je w so­bie tych „za­cho­wań pro­fi­lak­tycz­nych”. A po­tem uda się do­pie­ro „jak bę­dzie mu­sia­ła”, czy­li albo bę­dzie w cią­ży, albo bę­dzie mia­ła upo­rczy­wą in­fek­cję, w osta­tecz­no­ści uda się po an­ty­kon­cep­cję. Taka ko­bie­ta (po­now­nie być może – bo nie chce uogól­niać) nie wy­ro­bi w so­bie tego bar­dzo waż­ne­go NA­WY­KU, że do gi­ne­ko­lo­ga cho­dzi­my też „zdro­we” i bez przy­czy­ny, w ra­mach pro­fi­lak­ty­ki cho­rób ko­bie­cych. Cze­go oba­wia­ją się ko­bie­ty przed wi­zy­tą? Cze­go mło­de dziew­czy­ny, ale też i wca­le nie ta­kie mło­de ko­bie­ty mogą oba­wiać się przed wi­zy­tą? Wstyd przed roz­bie­ra­niem się Zda­ję so­bie do­sko­na­le spra­wę z tego, że jest to krę­pu­ją­ce i nie mam na to zło­tej re­cep­ty. Ale za­pew­niam was, że dla gi­ne­ko­lo­ga to co­dzien­ność i nie zwra­ca on na wasz „wy­gląd” uwa­gi (na mar­gi­ne­sie po­wiem, że jest mu też obo­jęt­ne jaką ma­cie tam „fry­zu­rę”). Na pierw­szej wi­zy­cie na pew­no bę­dzie­cie skrę­po­wa­ne – ja by­łam, ale z wi­zy­ty na wi­zy­tę bę­dzie tyl­ko le­piej i my­ślę, że więk­szość ko­biet to po­twier­dzi. Wstyd mó­wie­nia o pro­ble­mie z ja­kim przy­cho­dzą Wi­dzę na co dzień, że ko­bie­ty oba­wia­ją się mó­wić o swo­ich in­tym­nych pro­ble­mach. Wsty­dzą się użyć słów: swę­dzi, pie­cze, boli, wy­dzie­li­na, upła­wy, nie­pra­wi­dło­wy za­pach – nie do koń­ca wiem dla­cze­go tak jest, ale tak jest. A sło­wa ta­kie jak po­chwa czy srom, to już w ogó­le po­ło­wie spo­łe­czeń­stwa nie prze­cho­dzą przez gar­dło. W za­mian sły­szy­my: pod­brzu­sze lub po pro­stu – „tam na dole”. Na­szą rolą jako le­ka­rza jest o te ob­ja­wy wy­py­tać. Lęk przed bo­le­snym ba­da­niem Je­że­li przy­cho­dzi­cie do gi­ne­ko­lo­ga z ostrą in­fek­cją in­tym­ną, to rze­czy­wi­ście ba­da­nie gi­ne­ko­lo­gicz­ne może być nie­przy­jem­ne, ale u zdro­wej ko­bie­ty ba­da­nie gi­ne­ko­lo­gicz­ne jest zu­peł­nie bez­bo­le­sne. Przy po­bie­ra­niu cy­to­lo­gii może być ta­kie jak­by nie­przy­jem­ne uczu­cie dra­pa­nia, ale za­sad­ni­czo to na­praw­dę nic strasz­ne­go – mó­wię to nie tyl­ko jako le­kar­ka, ale w szcze­gól­no­ści jako pa­cjent­ka. Lęk przed in­tym­ny­mi py­ta­nia­mi Je­że­li le­karz zada wam in­tym­ne py­ta­nie, to robi to tyl­ko w do­brej wie­rze. Spy­ta was od ilu lat współ­ży­je­cie, czy przy współ­ży­ciu są ja­kieś pro­ble­my, spy­ta czy sto­su­je­cie an­ty­kon­cep­cję, czy i kie­dy pla­nu­je­cie cią­żę, a je­że­li obec­nie pla­nu­je­cie cią­żę, to spy­ta jak czę­sto współ­ży­je­cie. Bar­dziej in­tym­nych py­tań bym się nie spo­dzie­wa­ła. Jak wy­glą­da wi­zy­ta? Naj­pierw le­karz zbie­ra od Was „wy­wiad” (przez wy­wiad my – me­dy­cy – ro­zu­mie­my po pro­stu roz­mo­wę z wami). Spy­ta o mie­siącz­ki, o cho­ro­by prze­wle­kłe, o cią­że, o ope­ra­cje, o cho­ro­by w ro­dzi­nie, o to kie­dy ostat­nio mia­ły­ście ba­da­nia. Na po­sta­wie wy­wia­du le­karz zde­cy­du­je ja­kie ba­da­nia na da­nej wi­zy­cie wy­ko­nać. Na­stęp­nie le­karz za­pro­si was na ba­da­nie. „Pro­szę się ro­ze­brać” w tym przy­pad­ku zna­czy ro­ze­bra­nie się od pasa w dół. Mo­że­cie zo­stać w bu­tach lub w skar­pet­kach, mo­że­cie też być boso – jak wo­li­cie. Naj­wy­god­niej do gi­ne­ko­lo­ga pójść w spód­ni­cy, ale nie jest to ko­niecz­ne. Ba­da­nie gi­ne­ko­lo­gicz­ne za­czy­na się od oglą­da­nia ze­wnętrz­nych na­rzą­dów płcio­wych (za­tem jest zu­peł­nie bez­bo­le­sne), i na tym koń­czy się ba­da­nie oko­lic płcio­wych u dzie­wi­cy. U ko­bie­ty współ­ży­ją­cej, le­karz na­stęp­nie za­kła­da wzier­nik (obec­nie wzier­ni­ki są pla­sti­ko­we i na­praw­dę ich za­ło­że­nie jest mi­ni­mal­nie od­czu­wal­ne). Te­raz le­karz uwi­dacz­nia część po­chwo­wą szyj­ki ma­ci­cy i je­że­li jest to wi­zy­ta pro­fi­lak­tycz­na – po­bie­ra cy­to­lo­gię. Przy­po­mnę wam, że cy­to­lo­gię we­dług PTG po­win­no się po­bie­rać spe­cjal­ną szczo­tecz­ką, a nie wa­ci­kiem! Po po­bra­niu cy­to­lo­gii wzier­nik jest wy­cią­ga­ny i le­karz bada pa­cjent­kę tak zwa­nym ba­da­niem ze­sta­wio­nym – czy­li dwu­ręcz­nie. Jed­ną ręką (jed­nym lub dwo­ma pal­ca­mi) do­ty­ka szyj­ki ma­ci­cy, a dru­gą dło­nią przez po­wło­ki brzusz­ne oce­nia po­ło­że­nie, wiel­kość i ru­cho­mość lub ewen­tu­al­ną bo­le­sność ma­ci­cy i jaj­ni­ków. Je­że­li le­karz ma do­stęp­ny apa­rat USG, to może (ale nie musi, we­dług uzna­nia po tym co wy­ba­dał w ba­da­niu ze­sta­wio­nym) wy­ko­nać USG prze­zpo­chwo­we. U dzie­wi­cy USG wy­ko­nu­je się przez po­wło­ki brzusz­ne przy peł­nym pę­che­rzu… lub (to cze­go się boi wie­le pa­cjen­tek) przez od­byt­ni­cę. Nie bój­cie się – to jest ko­niecz­ne bar­dzo rzad­ko i tyl­ko wte­dy, kie­dy po­dej­rze­wa­my ja­kieś zmia­ny, i nie wi­dać ich przez brzuch. Na sam ko­niec gi­ne­ko­log po­le­ca pa­cjent­ce ubrać się od dołu i ro­ze­brać „od góry” – bada pier­si. Obec­nie uwa­ża się, że bar­dziej do­kład­nym ba­da­niem niż ba­da­nie pal­pa­cyj­ne jest ba­da­nie USG pier­si, za­tem nie jest błę­dem, je­że­li le­karz za­miast ba­dać pier­si sa­mo­dziel­nie skie­ru­je was na USG. Po 25. roku ży­cia każ­da ko­bie­ta po­win­na wy­ko­ny­wać USG pier­si raz w roku. Na ko­niec le­karz i pa­cjent­ka wra­ca­ją do biur­ka, i le­karz wy­da­je pa­cjent­ce za­le­ce­nia, czy­li ewen­tu­al­ne re­cep­ty i skie­ro­wa­nia. Jak wi­dzi­cie, nic strasz­ne­go. Mi bar­dzo czę­sto pa­cjent­ki, któ­re przy­szły na pierw­szą wi­zy­tę w ży­ciu, na koń­cu wi­zy­ty mó­wią z ulgą w gło­sie: „Pani dok­tor, nie­po­trzeb­nie się oba­wia­łam, było na­praw­dę ok.” Tyle w te­ma­cie i… ba­daj­cie się! 🙂 PS. Hi­sto­ria tego zdję­cia jest nie­zła, bo ten fo­tel na któ­rym sie­dzi Pani Ko­ala, to nie byle jaki fo­tel – to fo­tel sa­me­go prof. W. – ale o tym in­nym ra­zem. Wizyta u ginekologa, zwłaszcza, jeśli odbywa się po raz pierwszy, może wywoływać stres i obawy. Wynika to w dużej mierze z niewiedzy, jak przebiega taka wizyta. Samo badanie ginekologiczne również może być źródłem niepokoju czy lęku. Żadna inna wizyta lekarska u innych specjalistów nie wywołuje tyle emocji, ale też charakter wizyty ginekologicznej i poruszane tematy są bardzo intymne. Ginekolog jest lekarzem jak każdy inny lekarz i należy starać się traktować kontrolne wizyty ginekologiczne jako normalne badania lekarskie. Aby zmniejszyć stres przed wizytą, warto wiedzieć, jak będzie ona przebiegała, o co może zapytać lekarz i jak można się do niej przygotować. Kiedy należy zgłosić się do ginekologa? Przyjmuje się, że każda dziewczyna po pierwszej miesiączce (menarche) powinna zgłosić się na pierwszą kontrolną wizytę lekarską. Ginekolog oceni, czy dojrzewanie przebiega prawidłowo, zbierze podstawowy wywiad, odpowie na ewentualne pytania i niejasności. Jeżeli nic nie odbiega od normy, nie ma powodu, by wizyty musiały być regularne. Kolejną wizytę należy zaplanować, kiedy pacjentka będzie chciała rozpocząć współżycie lub właśnie je rozpoczęła. Lekarz pomoże jej wybrać odpowiednią metodę antykoncepcji, pobierze też wymaz z szyjki macicy na tzw. cytologię. Jest to o tyle ważne, że ocena wymazu stanowi profilaktykę raka szyjka macicy. Od tego momentu należy ją wykonywać regularnie, najlepiej raz w roku przy okazji badania kontrolnego. Pierwsza wizyta u ginekologa powinna odbyć się również w przypadku, kiedy dziewczyna, która osiągnęła już wiek 16 lat, nadal nie miesiączkuje. Stan ten nazywamy pierwotnym brakiem miesiączki (amenorrhea primaria) i trzeba dążyć do postawienia rozpoznania. Czasem może wynikać on z wad anatomicznych (zarośnięcie błony dziewiczej, przegroda poprzeczna macicy i pochwy, brak wykształcenia wewnętrznych narządów płciowych), ale też zaburzeń hormonalnych. Najczęstszym powodem braku pojawienia się pierwszej miesiączki jest podwzgórzowy brak miesiączki. Stan ten wywołany jest zwykle drastycznym odchudzaniem i w konsekwencji niską zawartością tłuszczu w procentowej masie ciała. Minimalna ilość tkanki tłuszczowej potrzebna do rozpoczęcia miesiączkowania wynosi 22%. Z kolei nieregularne miesiączki, występujące do dwóch lat od pierwszego krwawienia, są wariantem normy. Cykle w tym czasie są przeważnie bezowulacyjne. Jeśli poza tym dojrzewanie przebiega prawidłowo (rozwijają się drugo- i trzeciorzędowe cechy płciowe), to nie ma powodu do niepokoju. Dopiero po tym czasie należy szukać przyczyny nieregularnych cykli. Wywiad ginekologiczny Prawidłowe zabranie wywiadu często wnosi więcej niż badanie z użyciem najbardziej zaawansowanych technik diagnostycznych. Bardzo ważna jest odpowiednia atmosfera i poczucie komfortu dla pacjentki. Tylko wtedy zebrany wywiad ma szansę być pomocny, a pacjentka szczerze odpowie na wszystkie pytania, bez poczucia skrępowania. Zadawane pytania różnią się od wielu czynników: czy jest to pierwsza wizyta w danym gabinecie, wieku pacjentki, objawów, dolegliwości, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków, przebytych operacji Lekarz zakładając kartę pacjentki, pyta oczywiście o dane osobowe, wiek wystąpienia pierwszej miesiączki oraz pierwszy dzień ostatniego krwawienia. Warto wcześniej przygotować sobie kalendarzyk z zaznaczonymi terminami miesiączek. Ginekolog będzie mógł dzięki temu ocenić regularność cykli. Zapyta o charakter krwawienia, plamienia między miesiączkami, upławy i wydzielinę z pochwy. Kolejnymi podstawowymi zagadnieniami są pytania dotyczące chorób i przyjmowanych na stałe leków. Do leków zaliczamy również tabletki antykoncepcyjne, o czym wiele kobiet zapomina. Z chorób, o które najczęściej pytają ginekolodzy i położnicy, należy wymienić: nowotwory, zwłaszcza rak szyjki macicy, jajnika, piersi, endometrium, mięśniaki, torbiele jajnika, powikłania zakrzepowo-zatorowe ( udar mózgu, zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich, zawał), nadciśnienie tętnicze, cukrzyca i nietolerancja glukozy (również cukrzyca ciężarnych), choroby wątroby, choroby tarczycy, żylaki kończyn dolnych Ginekolog zapyta też o występowanie wyżej wymienionych chorób w najbliższej rodzinie (matka, siostra, babcia). Ma to znaczenie w przypadku genetycznie uwarunkowanej skłonności do niektórych nowotworów, chorób sercowo - naczyniowych czy cukrzycy. Wymienione schorzenia będą pomocne w wyborze odpowiedniej, bezpiecznej metody antykoncepcji oraz pozwolą ocenić ryzyko rozwoju cukrzycy w ciąży. Lekarz musi spytać też, czy pacjentka już współżyła lub współżyje. Od tej informacji zależy wybór metody badania ginekologicznego. Dziewice można zbadać jedynie ultrasonografią przezbrzuszną i badaniem per rectum, nigdy USG transwaginalnym. Ważny jest też wywiad położniczy - czy pacjentka była w ciąży, ile razy, czy rodziła, jak przebiegała ciąża i poród. Zapyta o ewentualne powikłania położnicze, poronienia, ciążę pozamaciczną. Warto zabrać ze sobą też wynik ostatniej cytologii z terminem jej wykonania. Ginekolog musi zapytać również o rodzaj stosowanej antykoncepcji. Padną też pytania o używki- alkohol, papierosy. Badanie ginekologiczne Lekarz rozpocznie badanie od zważenia i zmierzenia pacjentki (ewentualnie zapyta o te dane), by ocenić BMI. BMI, czyli wskaźnik masy ciała, pośrednio koreluje z ryzykiem chorób sercowo - naczyniowych, cukrzycą czy ryzykiem niektórych nowotworów. Tkanka tłuszczowa jest ważnym źródłem estrogenów, więc im jej więcej, tym większe ryzyko zachorowania na nowotwory estrogenozależne - raka piersi, raka endometrium. Następnie zmierzy ciśnienie tętnicze. Kolejnym krokiem jest badanie piersi - jest to profilaktyka raka piersi. Ginekolog najpierw oceni ich symetrię, kształt, wygląd brodawek, a następnie palpacyjnie oceni budowę gruczołu piersiowego i węzły chłonne (nadobojczykowe, pachowe). Należy zbadać dokładnie każdy kwadrant obu piersi, ocenić brodawkę - czy nie jest wciągnięta, czy nie wypływa z niej żadna ciecz. Piersi najlepiej zbadać zarówno w pozycji stojącej lub siedzącej (z założonymi na karku rękami lub rękami opartymi o uda) jak i w pozycji leżącej. Warto, aby lekarz ocenił tarczycę, chociażby jej wielkość i kształt, czy nie wyczuwa się w jej obrębie żadnych guzków. Następnym krokiem jest badanie ginekologiczne. Pacjentka w trakcie badania leży na plecach w tzw. pozycji litotomicznej na fotelu ginekologicznym. Stopy należy wsunąć w odpowiednie uchwyty, tzw. strzemiona i maksymalnie zsunąć miednicę na skraj fotela. Wszystko to służy komfortowi badania i umożliwia najbardziej dokładną ocenę. Lekarz przed każdą wykonywaną czynnością informuje pacjentkę, co będzie w dalszej kolejności robił. Pozwala to na lepszą komunikację i współpracę z kobietą, a zarazem zmniejsza jej lęk. Im bardziej pacjentka rozluźniona, tym badanie łatwiejsze i mniej bolesne. Ginekolog ocenia wygląd zewnętrznych narządów płciowych, a następnie wkłada do pochwy wziernik. Jest to urządzenie, które rozchyla wargi sromowe mniejsze i ułatwia ocenę przedsionka pochwy i szyjki macicy. Zakładanie wziernika nie jest bolesne, a lekarz zawsze używa najmniejszego rozmiaru, który pozwala na uzyskanie odpowiedniego wglądu. Przeważnie pobierany jest wymaz z szyjki macicy - z jej tarczy i kanału. Lekarz wykonuje tę procedurę za pomocą specjalnej szczoteczki, a następnie rozprowadza pobrany materiał na szkiełku laboratoryjnym. Próbki te są przekazywane do oceny przez wykwalifikowanych diagnostów laboratoryjnych. W przypadku pacjentek, które jeszcze nie współżyły, lekarz może wykonać badanie oburęczne. Na jedną dłoń zakłada rękawiczkę, po czym wkłada jeden lub dwa palce (środkowy lub wskazujący) do pochwy, po uprzednim nawilżeniu palców np. żelem. Drugą dłoń układa na nadbrzuszu pacjentki, uciskając kolejne miejsca. To badanie pozwala ocenić wielkość, kształt i położenie macicy, obecność ewentualnych guzów w jamie miednicy oraz bolesność palpacyjną. Jajniki w prawidłowych warunkach są przeważnie tą techniką niebadalne. Na koniec wizyty ginekolog informuje pacjentkę o wynikach przeprowadzonych badań. Rozmowę powinno się już przeprowadzać po ubraniu się pacjentki - na pewno jest to bardziej komfortowe. Pacjentka dowie się też, kiedy powinna umówić się na następną wizytę i kiedy będą do odbioru wyniki przeprowadzonych testów (np. badania cytologicznego). Spis treściNie taki ginekolog straszny... Kiedy po raz pierwszy na wizytę? Jak wygląda pierwsza wizyta? Sama czy z osobą towarzyszącą? Pierwsza wizyta u ginekologa - kilka cennych wskazówekNie taki ginekolog straszny... Wizyta u specjalisty od spraw intymnych nie wszystkim dziewczętom kojarzy się pozytywnie. Dla wielu młodych kobiet to sprawa wstydliwa i krępująca, co nie zmienia faktu iż wizyta jest konieczna. Dlatego już od wczesnych lat warto podkreślać, że ginekolog to lekarz jak każdy inny, a jego rola sprowadza się do pomocy pacjentce. Pierwsza wizyta u lekarza specjalisty może być niezwykle stresująca, dlatego warto odpowiednio się do niej przygotować. Kiedy po raz pierwszy na wizytę? Zazwyczaj kiedy młoda kobieta rozpoczyna życie seksualne, powinna pierwszą wizytę mieć już za sobą. Jak potwierdzają specjaliści, pierwsza miesiączka to najwyższy czas, by udać się na kontrolę do ginekologa. To doskonała okazja, by zadbać o odpowiednią metodę antykoncepcji i skontrolować stan zdrowia młodej pacjentki. Kobiety, które jeszcze nie prowadzą aktywnego życia seksualnego muszą być świadome, że pierwsza cytologia powinna zostać wykonana jeszcze przed ukończeniem 25. roku życia. Wszelkie niepokojące objawy to również sygnał, że czas udać się na wizytę do ginekologa. Co powinno skłonić młodą damę do skierowania swoich kroków do specjalisty? bolesne i obfite miesiączki, nieregularne krwawienia, dodatkowe krwawienia pomiędzy menstruacją, wydzieliny, tzw. upławy z dróg rodnych. Jak wygląda pierwsza wizyta? Na wizytę warto udać się na kilka dni po zakończonej miesiączce. Niepotrzebne jest żadne skierowanie, wystarczy zadzwonić do wybranego specjalisty i umówić się na dogodny termin. Z pewnością należy przygotować się na serię pytań, dzięki czemu lekarz ocenia stan zdrowia młodej pacjentki. Warto zatem wcześniej zapisać sobie niezbędne informacje, głównie z zakresu miesiączki i regularności krwawień. Lekarz z pewnością zapyta o dodatkowe dolegliwości i cel wizyty. Wnikliwy wywiad to początek. Kolejny krok to oczywiście badanie na fotelu ginekologicznym. Dlatego przed wizytą młoda pacjentka powinna zadbać o higienę osobistą. Dobrze, jeśli skorzysta również z toalety, gdyż lekarz z pewnością sprawdzi podbrzusze, a nacisk w tym miejscu przy pełnym pęcherzu może okazać się nieprzyjemny. Ginekolog sprawdzi również stan pochwy z pomocą wziernika. Dzięki temu jest w stanie skontrolować stan szyjki macicy. Kolejny ważny element wizyty to pobranie materiału do badania cytologicznego. Wymaz pobiera się za pomocą specjalnej szczoteczki, a samo pobranie materiału jest zupełnie bezbolesne. Wynik jest bardzo istotny i pozwala wykryć wczesne zmiany nowotworowe. Należy tu jednak zaznaczyć, że aby wynik być miarodajny, należy odpowiednio się przygotować. Zaleca się powstrzymanie się od współżycia na 1,2 dni przed badaniem i należy wykluczyć stosowanie globulek dopochwowych na dzień przed pobraniem materiału. Często zdarza się, że niestety materiał nie pozwala na jednoznaczną ocenę, w związku z tym badanie należy powtórzyć. Sama czy z osobą towarzyszącą? To kwestia dość indywidualna. Jednak jeśli młoda pacjentka nie ukończyła jeszcze 18 roku życia, do lekarza ginekologa, podobnie jak do lekarza innych specjalizacji, musi udać się w towarzystwie osoby dorosłej. Oczywiście na czas badania opiekun, rodzic może opuścić gabinet lekarza, jednak wszelka konsultacja wyników odbywa się już z opiekunem prawym, gdyż to on odpowiedzialny jest za stan zdrowia pacjentki. Warto wcześniej przemyśleć sprawę wyboru płci lekarza. Zazwyczaj na pierwszą wizytę polecany jest ginekolog dziecięcy, czyli lekarz z dodatkową wiedzą w zakresie pediatrii i endokrynologii. Zazwyczaj młode pacjentki chcą odwiedzić po raz pierwszy kobietę, jednak w przypadku mężczyzn badanie ginekologiczne powinno być przeprowadzone w obecności położnej. Pierwsza wizyta u ginekologa - kilka cennych wskazówek Oto kilka rad, by odpowiednio przygotować się do wizyty: przed wizytą wystarczy zachowanie odpowiedniej higieny osobistej, nie trzeba wykonywać dodatkowych czynności, jak golenie, perfumowanie; warto zadbać o pusty pęcherz; doskonałym wyborem na pierwszą wizytę jest spódnica lub długa koszula, co zapewni odpowiedni komfort przy badaniu; w gabinetach zazwyczaj dostępne są jednorazowe spódniczki, zatem warto z nich skorzystać; do badania nie trzeba ściągać butów i skarpetek, choć to kwestia dowolna; Pierwsza wizyta może okazać się dość krępująca, dlatego warto przygotować się do niej już wcześniej. Wiele młodych dziewczyn, kobiet obawia się nie tylko bólu, ale również wstydu. Część z nich rezygnuje z wizyty i dopiero w momencie, kiedy zmuszą ją do tego dolegliwości, udaje się na pierwszą konsultację. Rolą rodzica, opiekuna jest zatem odpowiednio przygotować młodą pacjentkę nie tylko do samego badania, ale również uświadomienie iż to zupełnie bezbolesne, jednak bardzo konieczne badanie, które pozwoli skontrolować stan zdrowia i ustrzec się przed zagrożeniem w postaci wielu chorób, w tym nowotworem. Każda wizyta u ginekologa wiąże się ze stresem. Jednak profilaktyka to podstawa, by długo i zdrowo żyć. Kiedy więc wysłać nastolatkę na pierwszą wizytę ginekologiczną? Jak często trzeba się badać i jakie objawy powinny skłonić nas do odwiedzenia gabinetu lekarskiego?O tym i wielu innych sprawach związanych z wizytą u ginekologa rozmawiamy z Justyną Piątkowską, seksuologiem z Centrum Pomocy Psychologiczno-Seksuologicznej w Gdańsku. Kiedy kobieta po raz pierwszy powinna udać się do ginekologa? Ginekologa powinna odwiedzić każda dziewczyna i kobieta, która zauważa u siebie niepokojące sygnały z okolic intymnych - ból lub pieczenie, upławy, plamienia, nieregularność lub nietypowość krwawień miesiączkowych, a także szczególnie złe samopoczucie podczas menstruacji. Warto, aby na pierwszą wizytę udała się także każda kobieta, która planuje rozpoczęcie współżycia seksualnego. Nie jest konieczne odbywanie wizyty przez bardzo młode dziewczęta, u których dojrzewanie przebiega w sposób typowy, nie występują żadne podejrzane objawy, i które nie są aktywne seksualnie. Warto jednak, aby do pierwszego spotkania z ginekologiem doszło przed 20 rokiem wybrać właściwego specjalistę?Rozmowa na temat zdrowia intymnego i życia seksualnego dla wielu kobiet bywa krępująca. Z tego powodu ważne jest spotkanie z lekarzem, który budzi zaufanie i sympatię, aby móc szczerze i otwarcie wyznać mu swoje obawy i niepokoje, a także swobodnie zadawać wszystkie pojawiające się polecenie sprawdzonego i zaufanego lekarza warto zapytać znajome kobiety - koleżanki, przyjaciółki, a także mamę lub ciocię. Cenne informacje można także uzyskać w Internecie, gdzie pacjenci rekomendują swoich ulubionych specjalistów, lub odradzają wizytę u tych, którzy okazali nie niekompetentni lub się do prywatnego gabinetu ginekologicznego, ale także wybierając jednego z kilku specjalistów przyjmujących w najbliższej przychodni, mamy możliwość wyboru, czy wolimy, aby lekarz ginekolog był kobietą czy wygląda pierwsza wizyta?Kiedy spotkaniu z ginekologiem towarzyszy lęk i skrępowanie, warto poinformować lekarza, że jest to pierwsza wizyta. Będzie to dla niego istotna informacja, a także ważny sygnał, aby podczas badania uprzedzać pacjentkę o każdym swoim kolejnym kroku i wyjaśniać wykonywane etapem wizyty u ginekologa jest wywiad zdrowotny. Lekarz z pewnością zapyta pacjentkę, czy ta miesiączkuje, kiedy wystąpiła pierwsza menstruacja, jaka jest regularność cykli, a także, jak długo trwa krwawienie, czy jest obfite, skąpe lub bolesne. Ginekolog musi dowiedzieć się również, czy pacjentka jest dziewicą i czy aktualnie współżyje ginekologiczne wiąże się z rozebraniem się do naga od pasa w dół w przeznaczonym do tego osłoniętym miejscu w gabinecie. Po zajęciu przez pacjentkę miejsca na fotelu ginekologicznym, badanie rozpoczyna ocena budowy zewnętrznych narządów płciowych. Kolejnym etapem jest badanie wnętrza narządu rodnego, zazwyczaj przy użyciu wziernika - niewielkiego narzędzia rozszerzającego ściany pochwy. Wykorzystanie wziernika pozwala na pobranie wymazu w celu wykonania posiewu (laboratoryjnego badania bakteriologicznego) oraz cytologii (w kierunku raka szyjki macicy). Podczas badania na fotelu kontrolowana jest także prawidłowość budowy macicy, jajowodów i jajników. Podczas tej oceny, palce lekarza znajdują się w pochwie pacjentki, a druga dłoń na jej badania stosowany jest żel nawilżający, aby zapewnić pacjentce maksymalny komfort i brak przykrych odczuć. Badanie ginekologiczne może powodować lekki dyskomfort i nie być przyjemne - podobnie jak każde badanie lekarskie - nie powinno jednak być bolesne. Kiedy lekarz zachowuje się w sposób gwałtowny i niedelikatny, warto zwrócić na to uwagę oraz rozważyć zmianę każdej wizycie warto również poprosić lekarza o manualne badanie piersi, nawet wtedy, kiedy kobieta regularnie samodzielnie bada się w domu. Czy lekarz pomoże mi wybrać właściwą formę antykoncepcji?Wizyta u ginekologa jest znakomitą okazją do rozmowy na temat zapobiegania nieplanowanej ciąży. Każdy lekarz może przestawić dostępną obecnie ofertę środków antykoncepcyjnych - zarówno tych ogólnodostępnych, jak i przepisywanych na receptę. Wizyta to także sposobność do rozmowy na temat samoobserwacji kobiecego cyklu i rozpoznawania dni płodnych oraz hormonalnej tabletki lub plastrów antykoncepcyjnych powinien być poprzedzony szczegółowym wywiadem lekarskim (dotyczącym między innymi stanu zdrowia pacjentki i historii chorób występujących w jej rodzinie), badaniem na fotelu ginekologicznym oraz wykonaniem podstawowych wyników laboratoryjnych. Niekiedy zdarza się, że pierwszy wybrany środek hormonalny daje nieprzyjemne skutki uboczne (np. nudności, wahania nastroju, spadek libido) - zawsze należy informować o tym lekarza. Możliwa jest zmiana tabletki lub plastra w poszukiwaniu tego produktu, który da pacjentce pełny komfort, pewne zabezpieczenie przed nieplanowaną ciążą i brak skutków ubocznych. Jak często należy odbywać kolejne wizyty i badania ginekologiczne?Kontrolna wizyta ginekologiczna powinna odbywać się raz na pół roku, szczególnie w przypadku kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną. Raz do roku warto wykonać badanie cytologiczne oraz USG brzucha. Nie należy także zapominać o badaniu USG piersi lub wtedy, gdy czujemy się zdrowe, nie wolno zaniedbywać regularnych kontroli ginekologicznych. Wiele chorób intymnych w swojej początkowej fazie rozwija się bezobjawowo. Profilaktyka i regularne badania są niezbędne dla wczesnego wykrywania chorób i zachowania zdrowia. niektórym już sama nazwa ginekolog „źle się kojarzy” i wywołuje przerażenie. Wizyta u specjalisty od spraw intymnych jest dla wielu młodych kobiet sprawą bardzo wstydliwą i krępującą. Często zarzekają się, że one na pewno nigdy „tam” nie pójdą. Pamiętaj, że ginekolog to taki sam lekarz, jak każdy inny. Jego rolą jest pomóc Ci jak najlepiej dbać o swoje zdrowie. Nie traktuj ginekologa tylko jako źródło recept na środki antykoncepcyjne. Zanim rozpoczniesz życie seksualne zgłoś się do ginekologa, a następnie kontynuuj regularne wizyty co najmniej raz w roku. Z badań wynika, że blisko 60% pacjentek po skończonej wizycie odczuwa spokój a co trzecia kobieta zadowolenie z siebie. To z pewnością bardzo przyjemny stan. Jednak, żeby go poczuć trzeba się najpierw umówić na wizytę. Ustalenie najlepszego momentu na pierwszą wizytę zależy przede wszystkim od konkretnej osoby. Jeżeli dziewczyna nie współżyje, ma regularne miesiączki, posiada rzetelną wiedzę (np. od mamy czy ze szkoły) na temat zdrowia, higieny i badań profilaktycznych, to z pierwszą wizytą rzeczywiście może się nie spieszyć. Jeśli jednak obserwuje u siebie coś niepokojącego, jak nieregularne czy bolesne miesiączki bądź świąd, czy upławy. To znak, by udać się na wizytę jak najszybciej. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników z 2016 roku mówią, że pierwsza wizyta u ginekologa powinna się odbyć między 12. a 15. rokiem życia, kiedy zazwyczaj dziewczyna ma już za sobą pierwszą miesiączkę. Podczas wizyty lekarskiej osoby niepełnoletniej musi być obecny rodzic. Jednak jeżeli taka jest wola rodzica i pacjentki, nie musi on być obecny podczas badania. Jak przebiega wizyta u ginekologa?Na początku wizyty lekarz zbierze wywiad, czyli zada pytania o cykl miesiączkowy, współżycie i ew. antykoncepcję. Spyta także o infekcje intymne, ogólny stan zdrowia, choroby w rodzinie oraz o powód wizyty – czy jest to wizyta profilaktyczna bądź może cierpisz na jakieś dolegliwości. Następnie zaprosi cię do badania. Przed badaniem należy rozebrać się od pasa w dół, jednak dla Twojego komfortu gabinet oferuje Ci jednorazową bieliznę – spódniczkę i kapcie. Jak wygląda badanie ginekologiczne Na fotelu lekarz zacznie od dokładnego obejrzenia zewnętrznych narządów płciowych – przede wszystkim oceni ich budowę oraz sprawdzi, czy na skórze nie ma żadnych zmian. Następnie przejdzie do badania ginekologicznego wewnętrznego i jeżeli będą wskazania, pobierze cytologię. Badanie wewnętrzne może sprawiać dyskomfort, jednak trwa ono chwilę, a niesie ze sobą dużo informacji. Jego przebieg jest różny w zależności od sytuacji: u dziewcząt współżyjących lekarz wkłada do pochwy plastikowy wziernik, w którym dobrze widzi wnętrze pochwy oraz szyjkę macicy. W tym momencie może pobrać na specjalną szczoteczkę materiał, który zostanie oceniony w poradni histopatologicznej – jest to tzw. cytologia. Następnie za pomocą jednorazowego wziernika, którego rozmiar dostosowany jest do anatomicznej budowy i wielkości macicy przeprowadza się badanie zestawione z palpacyjną oceną (przez brzuch) ocenia się położenie, wielkość i ruchomość macicy oraz ewentualną bolesność jajników. U pacjentek niewspółżyjących badanie zestawione może być wykonane przez odbyt. Jeżeli nie wyrazisz zgody na badanie wewnętrzne, a lekarz uzna, że istnieje konieczność pogłębienia diagnostyki, zaleci wykonanie USG. Następnie lekarz poprosi cię o ubranie się i rozebranie od pasa w górę, żeby mógł zbadać piersi. Jeżeli nie wiesz, w jaki sposób badać piersi samodzielnie, spytaj lekarza o instrukcje. Pamiętaj, że samobadanie piersi jest bardzo ważne, – nikt nie zna ich lepiej niż ty! Na końcu lekarz przekaże ci zalecenia i ewentualne recepty na leki oraz odpowie na twoje pytania. Dobre przygotowanie do każdej, nie tylko pierwszej, wizyty to połowa jej sukcesu. Na kontrolną wizytę u lekarza ginekologa najlepiej wybrać się kilka dni po skończonej miesiączce. Można pójść też w innej fazie cyklu – najwyżej nie będzie możliwe pobranie cytologii, jeżeli przyjdziesz w trakcie miesiączki. Przed wizytą warto mieć przygotowane w głowie lub zapisane na kartce odpowiedzi na standardowe „ginekologiczne” pytania: Kiedy była ostatnia miesiączka (czyli kiedy był pierwszy dzień ostatniej miesiączki)?Czy miesiączki są regularne, co ile dni się pojawiają i jak długo trwają?Czy miesiączki są obfite czy skąpe?Czy miesiączki są bolesne?Czy byłaś w ciąży? Jak tak, to w ilu i jak się skończyły? Ile razy rodziłaś?Czy chorujesz przewlekle? Czy przyjmujesz jakieś leki? W trakcie wizyty jeśli zajdzie taka potrzeba, lekarz może zapytać o dodatkowe informacje. Możesz również przygotować sobie pytania, jakie chciałabyś zadać lekarzowi pod koniec wizyty. Wizyta u ginekologa o czym warto pamiętać Spróbuj przed wizytą się wysikać – badanie wewnętrzne przy pustym pęcherzu jest łatwiejsze do wizytą nie musisz się specjalnie myć, golić czy perfumować – wystarczy, że zachowasz normalną Twojego komfortu i zachowania intymności możesz skorzystać z jednorazowych spódniczek i ochraniaczy na stopy.

jak wygląda wizyta u ginekologa